ادبیات جهان بدون داستان روسیه قطعا چیزی اندک داشت، ادبیات روسیه پر از آثاری که پس از سال ها هنوز تیمار بی همانند هستند، دنیای رمان را بدون تولستوی وآناکارنینا وجنگ وصلحش تصور کنید یا بدون آنتوان چخوف و ارائه نامه های بی نظریش. قطعا بدون این بزرگان و دیگر نویسندگان مبصر روسی از عموم ماکسیم گورکی، و میخائیل لرمونتوف و… خلا عظمت درک می شد. در این مطلب شما را به دنیای رمان روسیه می بریم و با نویسندگان بزرگ این کشور و آثار فاخری که از خود به جای گذاشته اند بیشتر آشنا می شویم. حتما بخوانید:هاروکی موراکامی؛ نگاهی به زندگی، استیل شناسی و معرفی کردن آثاربهترین رمان های جهان؛ ۹۹ ادبیات خواندنیبهترین داستان های عاشقانه که حس خاطرخواهی را داخل شما زنده می کنند لئو تولستوی (۱۸۲۸ – ۱۹۱۰) آثار ممتاز: آناکارنینا، دعوا و صلح شورش و صلح
عمدهٔ شهرت تولستوی بوسیله اندیشه دو اثر بسیار نامدار او یعنی آناکارنینا و هیاهو و صلح است. جالب است بدانید که تولستوی داخل ادبیات کوتاه تیمار زیاد تسلط داشته است. اجتماع و آنچه که تو آن عارض می دهد برای تولستوی بسیار حائز عظمت بود و این دغدغه در آثارش کاملا مشهود است. رمان جنگ و صلح که برخی آن را یک منبع تاریخی مهم درون صد نوزدهم کتاب روسیه می دانند، روایت گر اوضاع اجتماعی- دیپلماتیک روسیه در سال ۱۸۱۲ به سپس است، زمانی که ناپلئون بناپارت کمر به دعوا با روس ها ودیعه وجود و درنهایت هم پس از نبردی نافرجام بوسیله صلح با روس ها پیکر داد. تولستوی داخل این تاریخ به متجاوز از ۵۸۰ شخصیت در قالب ۱۳۰۰ ورق بوسیله طور تمام پرداخته است که خود یک رکورد محسوب می شود و البته نشان دهنده این است که تا چه کمیت دبیر تکاپو در پرداخت به جزئیات داشته تا اقشار مختلفی از اجتماع را مورد تجسس راحتی دهد. آناکارنینا
این اثر اندوه مانند سایر آثار تولستوی، دغدغه مسائل اجتماعی آن روز های روسیه در آن دیده می شود، به علاوه یک محدودیت دیگر که به خود نویسنده برمی گردد و آن بی آرامی مذاکره اخلاق گرایی است، چرا که تولستوی به شدت اخلاق گرا بوده است. کتاب تو میان توصیف فضای اشرافی حاکم به خشکی امدن آن زمان روایت گر عشق آنا و معشوقه اش کنت ورونسکی است و البته این ها تنها شخصیت های کتاب نیستند. تولستوی داخل این رمان عاشقانه-اجتماعی خود تقلا دارد تا عقاید خود در مورد جامعه ٔ ایده آل مدنظرش را به خنیاگر منتقل نرم و البته در تک تفکرات خود، مخاطب را به خیال وارد که با توجه به محبوبیت این اثر به نظر در این امر متجاوز موفق بوده است. داستایوفسکی (۱۸۲۱ – ۱۸۸۱)
آثار ممتاز: جنایات و مکافات، برادران کارامازوف
داستایوسکی از مشهورترین نویسندگان روس است که آثار زیبنده توجهی را از خویشتن به جای گذاشته است، از یکسره آن ها می توان به ابله، قمارباز، برادران کارامازوف، خاطرات خانه اموات، جنایات و مکافات و… را صیت برد داخل این بین جنایات و مکافات و برادران کارامازوف بیشتر از بقیه مورتوجه استراحت گرفتند. داستایوفسکی که زندگی پرفراز و نشیبی از سرگذرانده، طعم سختی های یدکی از جمله رفتن تا پای جوخه اعدام را چشیده است و این تجربیات بوسیله نیکی در آثار او ظاهر است. داستایوسفسکی را بیشتر با هنر او تو زمینه روانشناسی شخصیت ها می شناسند. او به خوبی از پس شخصیت پردازی ادبیات هایش برمی آید و با توجه بوسیله مردمان روسیه ی قرن نوزدهم اجتماع را در قالب شخصیت هایش به خوبی نشان می دهد. جنایات و مکافات
شعر دنیای ابکی و دیو یک جوان فقیر است که در معلول فشارهای مالی، نیازمندی و جامعه ای بیمار، مرتکب قتل صاحب بناء اش که پیرزن رباخواری است می شود. تو این کتاب، اثرات ویرانگر فقر، جامعه ی بیمار، مذهب و… درون مایه های آن را تشکیل می دهند. او با پیش روی روحیات و حالات شروع شخص داستان گریزی هم به موضوع جنایت و احوالات یک قاتل خورده و از دیدگاه رسا شناسی به آن پرداخته است. برادران کارامازوف
این تاریخ که تو تک فیودور پاولویچ کارامازوف و پسران اوست، آخرین جای پا و به عقیده بسیاری نیکوترین اثر او نیز هست. داستایوفسکی که فنی تو خلق شخصیت های متفاوت و اظهار حالات آنها و برسی روانکاوانه آن هاست این مرحله در این تاریخچه مفهوم طریقت و خاطرجمعی را به عنوان موضوع محوری کتابش قراره داده است. اخلاق و روحیات هرکدام از برادران کارامازوف بسیار باهم متفاوت و این طیف شخصیتی و وابستگی بین آن ها درون ماجراهای تاریخچه بسیار جذاب است و داستایوفسکی به خوبی از عهده آن برآمده است. این کتاب از نظر روانشناسی و شخصیت پردازی از سوی فروید که بابا بینش روانکاوی است مورد تحسین قرار پژمان است. ماکسیم گورکی (۱۸۶۸ – ۱۹۳۶) آثار عالی: مام
ماکسیم گورکی از مبارزین و انقلابیون روسی است. او دوران کودکی سختی را پشت طریق گذراند و بوسیله شغل های مختلفی جهت گذران زندگی مشغول شد، به همین برهان هیچ گاه نتوانست بوسیله قیافه منظم و پیوسته تحصیل کند. گورکی که گرایشات سوسیالیستی داشت، همواره صاحبان قدرتی همچون لنین و استالین را تک نقد قرار می عدالت به همین دلیل بخاطر مدتی اندوه بوسیله خارج از روسیه تبعید شد. عقاید سوسیالیستی او به احسان در آثارش مشاهده می شود و از این رو او را مبنا گذار مکتب رئالیسم سوسیالیستی می دانند، در این دبیرستان عمده محتوای آثار ادبی براساس مبارزه با تنخواه داری، انقلاب، نزاع و… است. مادر
اسمی ترین اثری که مدرسه سوسیالیستی را به خوبی نشان می دهد، کتاب «مادر» تالیف ٔ ماکسیم گورکی است. گورکی این کتاب را با الهام از زندگی مادربزرگش تالیف و رمان ماجرای عمر یک زن دست نخورده را روایت می کند که امت فعالیت های دیپلماتیک و انقلابی پسرش او بی قراری هوشیار ماجرای انقلاب می شود و در این وضع جان خویشتن را از دست می دهد. این تاریخ علاوه بر این که داخل تاریخ روسیه و زندگی انقلابیون متجاوز تاثیرگذار بود، جزو نیکوترین منابع بخاطر نویسندگانی است که علاقه مند به ریختگی رئالیسم سوسیالیستی هستند. آنتوان چخوف (۱۸۶۰ – ۱۹۰۴) آثار عالی: دایی وانیا، باغ آلبالو
آنتوان چخوف که یک پزشک بود دستی هم بر قلم داشت و برای گذران عمر صدها داستان کوتاه نوشت. امروزه او نزدیک به ۷۰۰ پی از خود به جای گذاشته است. شهرتش بیشتر بوسیله خاطر نمایش نامه های اوست که هنوز اندوه جزو بهترین ها گیتی و موردتوجه اهالی تئاتر است. چخوف سال های اضافی از عمرش را ناسالم بود تا اینکه درون ۴۴ سالگی درگذشت. او که از روشنفکران زمان خود بود همواره درون آثارش بوسیله مضامینی چون آزادگی، پرهیز از دروغ و ریا، قبول کردن ظلم، نقد بوسیله باورها و ارزش های غلط و مرسوم داخل اجتماع و… رمز می کرد که مردمان زمان خویشتن را بوسیله خلق کردن دنیای بهتر و تمایل داشتن به آینده بهتر اغوا می کرد. باغ آلبالو
این نمایش روزنامه که از شاهکار های چخوف به احصائیه می آید شعر زندگی یک خانواده مستند روسی است که بوسیله دلیل بدهی مجبور به فروش باغ آلبالو خود هستند که بخاطر سندیت با قیمت و پر از خاطره است. این قوم درواقع به صورت نمادین اشرافیت و مرتبه متوسط جامعه ٔ روسیه تو آن زمان را مدال می دهد. این پی اگرچه یک سخت گیر است اما شوخی های زیادی در آن است که می نبوغ آن را از زوایایی یک فکاهی بی قراری دانست. نیکولای گوگول (۱۸۰۹ – ۱۸۵۲) آثار برجسته: روح های مرده
اگرچه شاید نیکولا گوگول به پیمانه دیگر نویسندگان روس مانند تولستوی و داستایوفسکی شناخته شده نباشد ولی او از تاثیرگذارهای ادبیات روسیه است و پی برجسته او «روح های مایه تسلی» از عموم تاریخ های ادبیات روسیه است که با هدف نقد طبقه ٔ متوسط روسیه پس از سال های ۱۸۱۲ است. مرگ به گوگول مجال نداد تا کتابش را به خاتمه برساند بوسیله همین دلیل این کتاب از دو قسمت تشکیل شده که تقدیر اول آن را خود گوگول نوشت و بقیه تاریخچه شامل بازسازی مشت نوشته های بوسیله جا باقی مانده از اوست. ادبیات تو مورد شخصی بوسیله شهرت چیچیکف است که بوسیله یکی از روستاهای روسیه سفر می کند و با فروش برده های مرده از صاحبان گیرایی از آن ها سوءاستفاده می بطی ء. این عمل که غلو آمیز تیمار هست اجتماع آن روزهای روسیه را مورد نقد و بررسی راحتی می دهد. در ادامه بخوانید: تاریخچه کافکا داخل کرانه؛ رمانی پرفروش از ادیب برجسته ژاپن هاروکی موراکامی
عمدهٔ شهرت تولستوی بوسیله اندیشه دو اثر بسیار نامدار او یعنی آناکارنینا و هیاهو و صلح است. جالب است بدانید که تولستوی داخل ادبیات کوتاه تیمار زیاد تسلط داشته است. اجتماع و آنچه که تو آن عارض می دهد برای تولستوی بسیار حائز عظمت بود و این دغدغه در آثارش کاملا مشهود است. رمان جنگ و صلح که برخی آن را یک منبع تاریخی مهم درون صد نوزدهم کتاب روسیه می دانند، روایت گر اوضاع اجتماعی- دیپلماتیک روسیه در سال ۱۸۱۲ به سپس است، زمانی که ناپلئون بناپارت کمر به دعوا با روس ها ودیعه وجود و درنهایت هم پس از نبردی نافرجام بوسیله صلح با روس ها پیکر داد. تولستوی داخل این تاریخ به متجاوز از ۵۸۰ شخصیت در قالب ۱۳۰۰ ورق بوسیله طور تمام پرداخته است که خود یک رکورد محسوب می شود و البته نشان دهنده این است که تا چه کمیت دبیر تکاپو در پرداخت به جزئیات داشته تا اقشار مختلفی از اجتماع را مورد تجسس راحتی دهد. آناکارنینا
این اثر اندوه مانند سایر آثار تولستوی، دغدغه مسائل اجتماعی آن روز های روسیه در آن دیده می شود، به علاوه یک محدودیت دیگر که به خود نویسنده برمی گردد و آن بی آرامی مذاکره اخلاق گرایی است، چرا که تولستوی به شدت اخلاق گرا بوده است. کتاب تو میان توصیف فضای اشرافی حاکم به خشکی امدن آن زمان روایت گر عشق آنا و معشوقه اش کنت ورونسکی است و البته این ها تنها شخصیت های کتاب نیستند. تولستوی داخل این رمان عاشقانه-اجتماعی خود تقلا دارد تا عقاید خود در مورد جامعه ٔ ایده آل مدنظرش را به خنیاگر منتقل نرم و البته در تک تفکرات خود، مخاطب را به خیال وارد که با توجه به محبوبیت این اثر به نظر در این امر متجاوز موفق بوده است. داستایوفسکی (۱۸۲۱ – ۱۸۸۱)
آثار ممتاز: جنایات و مکافات، برادران کارامازوف
داستایوسکی از مشهورترین نویسندگان روس است که آثار زیبنده توجهی را از خویشتن به جای گذاشته است، از یکسره آن ها می توان به ابله، قمارباز، برادران کارامازوف، خاطرات خانه اموات، جنایات و مکافات و… را صیت برد داخل این بین جنایات و مکافات و برادران کارامازوف بیشتر از بقیه مورتوجه استراحت گرفتند. داستایوفسکی که زندگی پرفراز و نشیبی از سرگذرانده، طعم سختی های یدکی از جمله رفتن تا پای جوخه اعدام را چشیده است و این تجربیات بوسیله نیکی در آثار او ظاهر است. داستایوسفسکی را بیشتر با هنر او تو زمینه روانشناسی شخصیت ها می شناسند. او به خوبی از پس شخصیت پردازی ادبیات هایش برمی آید و با توجه بوسیله مردمان روسیه ی قرن نوزدهم اجتماع را در قالب شخصیت هایش به خوبی نشان می دهد. جنایات و مکافات
شعر دنیای ابکی و دیو یک جوان فقیر است که در معلول فشارهای مالی، نیازمندی و جامعه ای بیمار، مرتکب قتل صاحب بناء اش که پیرزن رباخواری است می شود. تو این کتاب، اثرات ویرانگر فقر، جامعه ی بیمار، مذهب و… درون مایه های آن را تشکیل می دهند. او با پیش روی روحیات و حالات شروع شخص داستان گریزی هم به موضوع جنایت و احوالات یک قاتل خورده و از دیدگاه رسا شناسی به آن پرداخته است. برادران کارامازوف
این تاریخ که تو تک فیودور پاولویچ کارامازوف و پسران اوست، آخرین جای پا و به عقیده بسیاری نیکوترین اثر او نیز هست. داستایوفسکی که فنی تو خلق شخصیت های متفاوت و اظهار حالات آنها و برسی روانکاوانه آن هاست این مرحله در این تاریخچه مفهوم طریقت و خاطرجمعی را به عنوان موضوع محوری کتابش قراره داده است. اخلاق و روحیات هرکدام از برادران کارامازوف بسیار باهم متفاوت و این طیف شخصیتی و وابستگی بین آن ها درون ماجراهای تاریخچه بسیار جذاب است و داستایوفسکی به خوبی از عهده آن برآمده است. این کتاب از نظر روانشناسی و شخصیت پردازی از سوی فروید که بابا بینش روانکاوی است مورد تحسین قرار پژمان است. ماکسیم گورکی (۱۸۶۸ – ۱۹۳۶) آثار عالی: مام
ماکسیم گورکی از مبارزین و انقلابیون روسی است. او دوران کودکی سختی را پشت طریق گذراند و بوسیله شغل های مختلفی جهت گذران زندگی مشغول شد، به همین برهان هیچ گاه نتوانست بوسیله قیافه منظم و پیوسته تحصیل کند. گورکی که گرایشات سوسیالیستی داشت، همواره صاحبان قدرتی همچون لنین و استالین را تک نقد قرار می عدالت به همین دلیل بخاطر مدتی اندوه بوسیله خارج از روسیه تبعید شد. عقاید سوسیالیستی او به احسان در آثارش مشاهده می شود و از این رو او را مبنا گذار مکتب رئالیسم سوسیالیستی می دانند، در این دبیرستان عمده محتوای آثار ادبی براساس مبارزه با تنخواه داری، انقلاب، نزاع و… است. مادر
اسمی ترین اثری که مدرسه سوسیالیستی را به خوبی نشان می دهد، کتاب «مادر» تالیف ٔ ماکسیم گورکی است. گورکی این کتاب را با الهام از زندگی مادربزرگش تالیف و رمان ماجرای عمر یک زن دست نخورده را روایت می کند که امت فعالیت های دیپلماتیک و انقلابی پسرش او بی قراری هوشیار ماجرای انقلاب می شود و در این وضع جان خویشتن را از دست می دهد. این تاریخ علاوه بر این که داخل تاریخ روسیه و زندگی انقلابیون متجاوز تاثیرگذار بود، جزو نیکوترین منابع بخاطر نویسندگانی است که علاقه مند به ریختگی رئالیسم سوسیالیستی هستند. آنتوان چخوف (۱۸۶۰ – ۱۹۰۴) آثار عالی: دایی وانیا، باغ آلبالو
آنتوان چخوف که یک پزشک بود دستی هم بر قلم داشت و برای گذران عمر صدها داستان کوتاه نوشت. امروزه او نزدیک به ۷۰۰ پی از خود به جای گذاشته است. شهرتش بیشتر بوسیله خاطر نمایش نامه های اوست که هنوز اندوه جزو بهترین ها گیتی و موردتوجه اهالی تئاتر است. چخوف سال های اضافی از عمرش را ناسالم بود تا اینکه درون ۴۴ سالگی درگذشت. او که از روشنفکران زمان خود بود همواره درون آثارش بوسیله مضامینی چون آزادگی، پرهیز از دروغ و ریا، قبول کردن ظلم، نقد بوسیله باورها و ارزش های غلط و مرسوم داخل اجتماع و… رمز می کرد که مردمان زمان خویشتن را بوسیله خلق کردن دنیای بهتر و تمایل داشتن به آینده بهتر اغوا می کرد. باغ آلبالو
این نمایش روزنامه که از شاهکار های چخوف به احصائیه می آید شعر زندگی یک خانواده مستند روسی است که بوسیله دلیل بدهی مجبور به فروش باغ آلبالو خود هستند که بخاطر سندیت با قیمت و پر از خاطره است. این قوم درواقع به صورت نمادین اشرافیت و مرتبه متوسط جامعه ٔ روسیه تو آن زمان را مدال می دهد. این پی اگرچه یک سخت گیر است اما شوخی های زیادی در آن است که می نبوغ آن را از زوایایی یک فکاهی بی قراری دانست. نیکولای گوگول (۱۸۰۹ – ۱۸۵۲) آثار برجسته: روح های مرده
اگرچه شاید نیکولا گوگول به پیمانه دیگر نویسندگان روس مانند تولستوی و داستایوفسکی شناخته شده نباشد ولی او از تاثیرگذارهای ادبیات روسیه است و پی برجسته او «روح های مایه تسلی» از عموم تاریخ های ادبیات روسیه است که با هدف نقد طبقه ٔ متوسط روسیه پس از سال های ۱۸۱۲ است. مرگ به گوگول مجال نداد تا کتابش را به خاتمه برساند بوسیله همین دلیل این کتاب از دو قسمت تشکیل شده که تقدیر اول آن را خود گوگول نوشت و بقیه تاریخچه شامل بازسازی مشت نوشته های بوسیله جا باقی مانده از اوست. ادبیات تو مورد شخصی بوسیله شهرت چیچیکف است که بوسیله یکی از روستاهای روسیه سفر می کند و با فروش برده های مرده از صاحبان گیرایی از آن ها سوءاستفاده می بطی ء. این عمل که غلو آمیز تیمار هست اجتماع آن روزهای روسیه را مورد نقد و بررسی راحتی می دهد. در ادامه بخوانید: تاریخچه کافکا داخل کرانه؛ رمانی پرفروش از ادیب برجسته ژاپن هاروکی موراکامی