همشهری آنلاین- شهره کیانوش راد: جمع شدن اعضای قوم دور میز کرسی درشب های سرد شمیران، تصویری است از تمام ترین شب سال داخل آخرین روزگار های شب پاییزی. «عباس صالحی» یکی از اهالی قدیمی تجریش دستی به ضابطه و گوش خاطرات قدیمی اش می کشد و از سادگی برگزاری مراسم طولانی ترین شب سال تو شمیران سال های گذشته می گوید:« آن زمان کمتر کسی به دنبال خرید پسته و آجیل شب یلدا حیات و خوش آمد مهمانان تو کامل ترین شب سال با دشت های منفصل و شیرینی های شوهردار سپری می شد. ۵۰ سال پیش شمیرانی ها علیه هایی مانند سیب را در خاک اره خواه آرد نگهداری می کردند. بیشتر شمیرانی ها از محصولات باغ خود برای پذیرایی از مهمانان شب چله استفاده می کردند. آنها که وضعشان بهتر حیات سفره یلدا را با خربزه و هندوانه تزیین می کردند اما اغلب مردم پذیرایی مختصری بخاطر جمع دورهمی خود تمهید می دیدند.» صالحی از میوه هایی اشتهار می برد که تو باغ های شمیرانی ها به وفور پیدا می شد:« اغلب خانه های شمیران باغ های پردرخت داشت. ازگیل و خرمالو از محصول هایی بود که پای ثابت دورهمی های زمستان های سرد بود. بوسیله اصطلاح شمرونی بوسیله این علیه ها کموس(ازگیل) و خُروندی(خرمالو) می گفتند. لرزانک، مسقطی، نخودچی و کشمش، شیرینی خاتون پنجره و آلبالو خشکه از دیگر محصولات باغی روستاهای شمیران، شیرینی ها و تنقلات خوشمزه ای بود که شب یلدا را به کام همه شیرین می کرد.